Grammatical Aspects in Tenseless Theory of Sinhala Language


Grammatical Aspects in Tenseless Theory of Sinhala Language
T.M. Piyadigama
University of Moratuwa

Abstract 

Studying tense-and-aspect systems is a major area in linguistic studies. There are no examples for grammatical aspects in Sinhala language mentioned in the academic literature on grammar. There were several stages of the development of tense theories. In my previous work "There are no tenses in Sinhala Language" I verified that all the tense theories for Sinhala language fail and the verb categories which are misunderstood as tenses are actually not tenses. This article summarizes the result of my previous work and describes my novel formulation in formal linguistic terms. The result is to understand the aspectual nature of the Sinhala verbs.

Introduction 

Tense and aspect are closely related but different concepts. Tense denotes a temporal reference to an event, situation or act represented by a verb. (For example, past-present-future, past-non past e.t.c.). Aspect denotes how which is expressed by the verb extends over time. There are two major aspects generally identified perfective and imperfective. Perfective aspect verbs represent the idea, situation or act expressed by it as a whole while imperfective aspect represents the internal composition of which is expressed. To explain further, imperfect aspect impress whether the expressed idea, situation or act is progressing, repeating or habitual. 

History of Sinhala Grammar

There are two stages of tense theories in Sinhala Language. 
1. Three tense theory (Past, Present, Future)
2. Two tense theory (Past, non Past - sometimes past, future)

Three tense theory can be found since earliest grammar books (Siyabaslakara and Sidath Sanagarawa). Mr. Cumaratunge Munidasa, an elegant researcher in Sinhala language, identified that early three tense theory is flawed and formulated a two tense theory. 

The author of this article understood two tense theory is also flawed and proposed a tenseless theory in his article "There are no tenses in Sinhala language" published in Divaina newspaper. Readers interested in the argumentation to refute two tense theory and the historical evolution of the subject are advised to refer the above article.

The tenseless theory does not reject the division of verbal categories proposed by Mr. Cumaratunge but diverges with his tense based interpretation of those categories. Tenseless theory renames the so-called past and non-past categories as nimitha and animitha considering the actual functionality.

Tenseless theory of Sinhala Language

Tenseless theory suggests two verb categories: nimitha and animitha.

Following example explains these categories for verb stem duva -දුව- (run) in singular third person masculine gender

Nimitha
divii (ya) - දිවී (ය) - nimitha pure verb 
divve (ya) - දිව්වේ (ය) - nimitha noun based verb 

Animitha 
duva (ya) = duvayi - දුවා ය = දුවයි - animitha pure verb 
duvanne (ya) - දුවන්නේ (ය) - animitha noun based verb

The next and most important step of the theory is to explain functionality of these two categories.

Animitha is used for event, situation or act to denote,
1. that it is progressive or continuous.
2. that is repetitive.
3. that it is possible to happen (or a possible alterity)
4. that it is a common state of a specific era.
(4th case is not a necessary. Same meaning can be obtained with nimitha. But animitha has also been used in literature. First three forms are necessary and the meaning will change if nimitha is used.)

5. Animitha is used in newspaper headlines. 

Nimitha is used in all other occasions (where the act, event or situation expressed by the verb is taken whole as one unit).

5th case was introduced to newspaper tradition by Mr. Munidasa himself in accordance with the the English tradition of using simple present since the animitha category was misunderstood as present tense at that time. 5th case is now popular as a common practice so I included that also with other four.

Mr. Munidasa also elegantly identified 4th case before me and reported in his book 'Vyakarana Vivaranaya'. Being unaware of first three cases and being in the tense theory domain, he interpreted the 4th case as an exception to his two tense theory. The fact that there are exceptions to the tense theory is understood even in the three tense theory era because 'Sidath Sangarawa' and other several grammar books provide examples to the existence of exceptions ('Kiriya Perali') though an interpretation or analysis in the nature of those exeptions was never presented. The existence of exeptions was identified, accepted and then paradoxically neglected before the tenseless theory. The article "There is no tenses in Sinhala Language" discusses the nature of the exceptions and identifies them as a result of a flawed theory.

Examples for Nimitha Animitha Functionality 

Animitha

1st case: Continuous or progressive 
Eeye ude ma ohu dakina wita ohu pasalata (duwayi).
- ඊයේ උදේ මා ඔහු දකින විට ඔහු පාසලට (දුවයි).-
He was running to school when I saw him yesterday.

2nd case: Repetitive 
Gaswala kola (wateyi).
-ගස්වල කොළ (වැටෙයි).-
Leaves of the trees fall / fell repetitively.

3rd case: Possible alterity
Anith pakshayen illuwe nam ohu giya wara chandayen (dinanne) ya. 
- අනිත් පක්ෂයෙන් ඉල්ලුවේ නම් ඔහු ගියවර ඡන්දය (දිනන්නේ) ය.-
he would have won the last election if he represented the other party.

4th case: Common state of a specific era.
Gal yugaye minissu gal guhawala jeewath (wethi).
ගල් යුගයේ මිනිස්සු ගල් ගුහාවල ජීවත් (වෙති).
People of Stone age lived in caves.

5th case: Headlines
Yuddaya (arambeyi).
යුද්ධය (ඇරඹෙයි).
War begins.


Nimitha

Thaththa gedara (awe) ya.
තාත්තා ගෙදර (ආවේ) ය.
Father came home. 

The nimitha or animitha verbs are in parentheses.



Aspectual Nature of Nimitha Animitha 

Nimitha and animitha verb categories have an aspectual basis rather than a tense basis. 

Functionality of nimitha, to consider the expressed action, situation, event as a unit, is the nature of perfective aspect.

Animitha is related to imperfective aspect. 1st and 2nd cases are related to continuous and habitual (repetitive) aspect respectively. These two aspects are subcategories under imperfective aspect. The third and fourth cases also related to aspect and clearly distinct from tense. Non of these five cases represents a time reference. First four cases express how the event, situation or act extends over time. Therefore the tenseless theory of Sinhala language not only refute grammatical tenses but also identifies grammatical aspects in Sinhala language. 

I refrained from strictly translating nimitha and animitha to perfective and imperfective respectively because third case cannot be classified into conventional imperfective aspect. 

Special Remarks

The term grammatical tense means the grammatical morphological tense in this article. This terminology persisted in  two tense and three tense theories. Though tenseless theory is discussed here in this traditional discourse the tenseless theory can be broadened to understand the complete domain. As a summary, non morphological tenses also do not exist in Sinhala language and the nimitha animitha verb formation in various forms can be identified. This will be explained in our next steps.

Refuting the greatest misconception in Sinhala Grammar (and another misconception in the field of tense and aspect systems - undoubtedly dealt with misconception and conflations throughout the history) we can now clearly say that Sinhala is a tenseless language. Burmese, Dyirbal, Chinese, Malay are some other tenseless languages identified upto now.

References

Piyadigama T.M., There are no grammatical tenses in Sinhala language 2017.07.21, 2017.07.28, Divaina newspaper Watamadala

Copyrighted: Thamalu Maliththa Piyadigama
























වංගීස සමඟ විවාදයට පසු වදනක්.


වංගීස සමඟ විවාදය නරඹන සමහරුන්ට මූලික ප්‍රශ්න දෙකක් ඇති බව පෙනේ. පළමු වැන්න නිවන මෙයයි යනුවෙන් ආරම්භයෙන් ම නො කියා ජනප්‍රිය ථෙරවාද  සම්ප්‍රදාය තුළ ඇති ගැටලුවක් ගැන කීමට කාලය ගත කළේ ඇයි ද යන්නයි. දෙවැන්න වංගීස නිවන පට්ට ම පට්ටපල් බොරුවක් කීමට ප්‍රතිචාර දැක්වීමෙන් වැළකීමයි. 

පළමු ප්‍රශ්නය ගැන කිවයුත්තේ මේ වන විට ලංකාවේ සමාජයේ විවිධ පුද්ගලයින් නිවන ලෙස විවිධ සංකල්ප නම් කර ඇති බවත් සමහර සංකල්ප නිවනේ නමින් තදින් ව්‍යාප්‍ත වී ඇති බවත් ය. මේ තත්වය බුදු දහම සාමාන්‍ය කතා බහ තුළ දැනගන්නන්ට පමණක් නොව බුදු දහම 'හදාරන්නට' යන්නන්ට ද පොදු වී ඇති බවයි. අනෙක් අතට අභිධර්මය හදාරන අය අභිධර්මයේ මෙසේ කියැවේ යනුවෙන් කියන්නේ මෑත කාලයේ ලියූ පොත්වලින් පෙන්වමිනි. එමෙන් ම මේ පොත් ලියූ අය හා ඒවා ඇසුරෙන් ධර්ම දේශනයේ යෙදෙන අය මගඵල දරන බවට දැඩි සේ විශ්වාස කරන පිරිස් ද බහුල ය.

බුදු දහම පිළිනොගන්නා අයට ද නිවන යන වචනයේ තේරුම් ලෙස ලැබෙන්නේ ජනප්‍රියව පවතින මෙවන් අදහස් කිහිපයකි. උදාහරණයක් ලෙස වංගීස පසුගිය වාරයක සඳහන් කළ කරුණ වූයේ නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවාදීන්ගේ නිවන බුදු දහමේ නිවන නොවන බවත් ඇතැම් බෞද්ධ කණ්ඩායම්වල පිරිස් නිවන පිළිබඳව නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවාදීන් හා ගැටෙන්නේ එනිසා බවත් ය. වැඩි දුරටත් වංගීස තමාට තේරෙන විදිහට ඔවුන් හරි බවත් කීවේ ය.

වංගීසට නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවාදයේ නිවන බුදු දහමේ නිවන ම ද නැද්ද යන්න සම්බන්ධව තර්ක කිරීමට අවශ්‍යතාවයක් නැති වුවත් නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවාදීන්ට එය මඟ හැර යා නො හැකි ය. නිවන යනු මෙසේ යැයි අප කියන විට බොහෝ හුරු පුරුදු පරිදි ඇතැම් බෞද්ධයෝ "ඕක වැරදියි. මෙහෙමයි තියෙන්නේ." කියා තමන් ඉහළින් සලකන මෑතකාලීන අභිධර්ම විවරණයක පිටු අපට පෙන්වති. නැතිනම් අර හාමුදුරුවෝ මෙහෙම කීවා යැයි කියති. මේ ඇතැම්මු මේ කෘති හා දේශනා කෙරේ දරා සිටින්නේ මූලාශ්‍ර ලෙස පමණක් නො වේ. අධික භක්තියකින් යුතුව ය. එනිසා නිවන පිළිබඳ ප්‍රකාශ කිරීමේ දී මේ කණ්ඩායම්වල මතය භයානක ලෙස බලපායි. එනිසා මේ ජනප්‍රිය මූලාශ්‍රවල නිවන පිළිබඳ අපට වෙනස් කතාවක් ඇත්තේ කෙසේ දැයි විස්තර කළ යුතු ය. මේ ජනප්‍රිය අදහස් ගණනාවේ ඇති නිවන නම් ප්‍රතික්ෂේප වී යාම වැළැක්විය හැකි නො වේ. එහෙත් බුදු දහමේ නිවන මේ අදහස් නො වේ. ක්‍රි.ව. එක්දාහේ පමණ ලියවුණු එක්තරා මතභේදකාරී විවරණ ග්‍රන්ථයක් (එක් අතකින් එය ඍජුව හෝ වක්‍රව බටහිර අධ්‍යාපනය ලැබූවන්ට ප්‍රිය වීම නිසාත් ඉතා වැඩියෙන් විස්තරාත්මක බවක් පෙන්වීම නිසාත්) මත වර්තමානයේ අභිධර්මය ගැන ලියන කියන දෑ ලියවීම නිසාත් ඒවා තවදුරටත් බටහිර සංකල්පවලට ගැලැප්පීමට යාම නිසාත් ඇති වූ අර්බුදයකි. ඉතින් නිවන යනු මේ අදහස් ය කියා ම දැනගෙන සිටින බුදු දහම නොපිළිගන්නා කණ්ඩායම් අප නිවන ගැන කියන දේ ද මේ ජනප්‍රිය නිවන් සමඟ පටලවා ගනිමින් අර්ථ විරහිත ප්‍රකාශන බව සිතීමට ඉඩ තිබේ. එනිසා මුලින් ම  ගැන ජනප්‍රිය අදහස්වලින් වෙන්විය යුතු ය. ඉන්පසුව නිවන පිළිබඳව බුදු දහමේ අදහස අප කියන්න බවට කරුණු දැක්විය යුතු ය.

යමක සූත්‍රය ගැන මා විස්තර කළේ එබැවිනි. අපට අනුව හා මුල් ථෙරවාද බුදු දහමට අනුව නිවන කෙසේ විස්තර වේ දැයි යමක සූත්‍රයෙන් මම විස්තර කළෙමි. නිවන පිළිබඳව ප්‍රශ්නය මඟ හරින්නේ යැයි උඩින් පල්ලෙන් වීඩියෝව බලමින් සිතන අය යමක සූත්‍රය ඇසුරෙන් මා කළ විග්‍රහය ඇති කොටස නැවත සිහියෙන් යුතුව අසා බැලිය යුතු ය. ජනප්‍රියව ඇති නිවන ගැන අදහස් බොරු බවට කිසි ම ප්‍රතිතර්කයක් නැත. අප බොරු හෝ පට්ටපල් බොරු නොවන බව කියන්නේ මේ අප විස්තර කරන මුල් ථෙරවාද බුදු සමයේ කියැවෙන නිවන ය. මෙයින් නිවන යනු 'ඇත්තකයි' නො කියැවේ. නිවන බොරු හෝ පට්ටපල් බොරු යටතට නො වැටේ.
 සමහරු කලබල වන දෙවන කරුණ මෙතැන දී වංගීස පට්ටම පට්ටපල් බොරු යනුවෙන් අලුත් ප්‍රවර්ගයක් යෝජනා කිරීමයි. මා මීට පිළිතුරු නො දුන්නේ මේ පියවරත් සමඟ ම අවුරුදු දෙකක් පුරා ම පැවති වංගීසගේ තර්ක කිරීමේ සීමාව සනිටුහන් වී අවසන් වන බැවිනි. එනම් තුන්වන ප්‍රවර්ගයක් යෝජනා කිරීමෙන් ම ඔහු නිවන බොරු හා පට්ටපල් බොරු ප්‍රවර්ග දෙකට ඇතුළත් කිරීමේ උත්සාහය අත් හැරීමට එකඟ වී අවසන් බැවිනි. එමෙන් ම මාගේ නිවන පිළිබඳව විග්‍රහයත් එය පළමු ප්‍රවර්ග දෙකට නොවැටෙන බවට විග්‍රහයත් පිළිගෙන අවසන් ය.

දැන් මේ වංගීස යෝජනා කරන පට්ටම පට්ටපල් බොරු යන ප්‍රවර්ගය ගැන මා අමුතු කැලඹිල්ලකට පත් විය යුතු ද? වංගීස ඒ පට්ටම පට්ටපල් බොරු යනු කවර ආකාරයේ දැයි විස්තර කළේ ම මා නිවන ගැන කළ විස්තරය කියමින් මේවගේ ඒවා පට්ටම පට්ටපල් බොරු යනුවෙන් නම් කරන බව ය. ඉතින් පට්ට ම පට්ටපල් බොරු යනුවෙන් කීමෙන් නිවන ගැන මා අර කළ විස්තරයට වඩා අලුත් දෙයක් වංගීස කියා නැත. ඉතින් ඒ මගේ ම විස්තරය පිළිබඳව මම කුමකට කැලඹීමකට පත් විය යුතු ද? වංගීස අතින් වූ එක ම දෙය නිකම් ම අලු ත් ලේබලයක් ඇලවීම පමණි. අනිත් අතට වංගීස ම කියූ පරිදි මේ ලේබලය ඔහු ගසන්නේ අනේක විධ වචන (හැඟවුම්) අතරින් අර ප්‍රවර්ග දෙකට අයත් නොවන මෙම වචනයට (හැඟවුමට) ය. වචනයට ලේබලය වැදීමෙන් නම් ඉතින් කොහොමටත් ප්‍රශ්නයක් නැත. අනෙක් අතට සමපේක්ෂී භෞතිකවාදයේ facticity සිට factiality වෙත යන ගමනට මේ ප්‍රකාශය බරපතලව ගතහොත් ඇතිවන පාරාවළල්ල ගැන අධ්‍යයනය කිරීම සිත් ගන්නා සුලු ය.

 apophatic theology ගැන හෙවත් නිශේධාත්මක දේවධර්මය ගැන කලින් ද අප සාකච්ඡා කර තිබේ. පැවැත්ම යන වචනය ඉවත් කිරීමෙන් පමණක් එය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ නොහැකියාව නැති වෙන්නේ නැත.    සාපේක්ෂතාවාදය යනු රේසරයකට ඌනනය වන්නක් නො වේ. මේ දේවධර්මවල දෙවියන්ගේ පැවැත්ම නොකියවුණ ද දෙවියන් පැන නඟිනා ස්ථානයන් ස්ථාපනය වන අයුරු ඇත. ඒවා අනුව ඒවා කිරීමට හැකියාවන් ද ලැබෙනු ඇත. සියල්ල ප්‍රතික්ෂේප කළ හැක්කේ දැනුමේ සීමාව පිළිබඳ තර්කයෙන් ම බව කියන්නේ කෙසේ ද?

දාර්ශනිකයන්ගේ මහා අනෙකාට පමණක් නොව බර්ක්ලේගේ දෙවියන්ට වුවද පැවැත්ම අනිවාර්ය නොවුණත් ඒවා පැන නඟින එසේත් නැත්නම් ඒවා එම මතවාදවල පිහිටන ඊට දායක වන ස්ථාන අනුව ප්‍රතික්ෂේප කිරීම් කිරීම අපහසු නො වේ. 

මූලික ප්‍රශ්නය වනුයේ නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවාදය විඥානවාදයට හෝ රේසරයකට (මෙයසූගේ වචන ද ගතහොත් razor of correlation circle) ලඝුව වටහා ගැනීමේ ප්‍රවේශයේ පටු බව වටහා ගැනීමයි.

නිර්මාණාත්මක සාපේක්ෂතාවාදයේ ආරම්භක ආකරය වන ක්‍රියාවලි පිළිබඳව වැඩි කාලයක් වැය කළේ සමපේක්ෂී භෞතිකවාදී ධාරාව ම විඥානවාදයෙන් වෙන්ව හඳුනාගන්නා ප්‍රබල සහසම්බන්ධතාවාදයට සමීප තැනකින් ඇරඹෙන ප්‍රවාදයක් දිගින් දිගට ම භෞතිකවාදයෙන් හා විඥානවාදයෙන් ඛණ්ඩනය ප්‍රකාශ කොට සිටින ස්වකීය වර්ධනය තුළ එක් කාල සීමාවක දී විඥානවාදයේ වාග් කෝෂය වෙත දක්වන අනුරූපීතා සමානතාවන් ලෙස හඳුනා ගැනීමෙන් ඇති වන සාවද්‍ය හඳුනා ගැනීම නිරූපණය කිරීමට ය.

අලුත් ම සටහන

Exit way out කණ්ඩායමට පිළිතුර

 Exit Way Out කණ්ඩායමට පිළිතුර Exit way out කණ්ඩායම මගේ “මාක්සියානු ආර්ථික කතිකාවේ අසාර්ථකත්වය: දස් කපිටාල් කෘතිය ගැන විමසුමක්” පොතේ පළමු පර...

වැඩිපුර කියවූ ලිපි