විධි ක්‍රියා යනු විධාන බැවින් ඒවාට නිමිත අනිමිත නැත. ආශීර්වාද ක්‍රියා තව ම සිදුව නො මැති ඒවාට බැවින් ඒවා අනිවාර්යයෙන් ම අනිමිත ය. ප්‍රයෝජ්‍ය ක්‍රියා ද ආඛ්‍යාත බැවින් සාමාන්‍ය පරිදි නිමිත අනිමිත භේදය ඇත.
මගේ විග්‍රහය අනුව පූර්ව ක්‍රියා අනිවාර්යයෙන් නිමිත වන අතර මිශ්‍ර ක්‍රියා අනිවාර්යයෙන් අනිමිත වේ. පූර්ව ක්‍රියාවල සිදුව අවසන් ක්‍රියාවක් ද මිශ්‍ර ක්‍රියාව ඊට පසු ක්‍රියාවක් අතර සිදුවන්නක් ද දක්වන බැවිනි.
අනිමිත ක්‍රියාවල පළමුවෙනි අවස්ථාව සඳහා, එනම් වාක්‍යය සමඟ ම අවසන් නො වී පසු වාක්‍යවලින් කියැවෙන සිද්ධි අතරතුර දී සිදුවන සිද්ධි දැක්වීම සඳහා, එම ක්‍රියාවේ මිශ්‍ර ක්‍රියාව + සිට/පවත(+ප්‍රත්‍ය) ලෙස ලිවීමට ද හැකි ය. ඒ මිශ්‍ර ක්‍රියාවේ අනිමිත බව ආඛ්‍යාතයට ද ආරෝපණය වීමකි.
උදාහරණ ලෙස:
බස් රථය ඉදිරියට ඇදෙයි. හන්දිය අසළ කඩයක නාම පුවරුව එකවර මගේ නෙත ගැටුණි.
යන්න ම ,
බස් රථය ඉදිරියට ඇදෙමින් පැවතිණි. හන්දිය අසළ කඩයක නාම පුවරුව එකවර මගේ නෙත ගැටුණි.
මෙසේ ලිවිය හැකි ය. මේ නිමිතය මිශ්‍ර ක්‍රියාව ඔස්සේ ආරෝපණය වීමයි.
මේ තවත් උදාහරණයකි.
" හේ උමතුව මෙන් ඔබට මොබට යන්නටත් ඈත මෑත බලන්නටත් වූවේ ය. ළඟ ගමේ රන් කරුවා නුදුරු තැනෙක තණ කපයි. "
යන්න ම,
" හේ උමතුව මෙන් ඔබට මොබට යන්නටත් ඈත මෑත බලන්නටත් වූවේ ය. ළඟ ගමේ රන් කරුවා නුදුරු තැනෙක තණ කපමින් සිටියි "
ලෙස ලිවිය හැකි ය.
මෙසේ ප්‍රතිස්ථාපනය කළ හැක්කේ අනිමිත ක්‍රියාවල පළමුවෙනි අවස්ථාව පමණි. අන් අවස්ථා ප්‍රතිස්ථාපනය කළ නො හැකි ය.
දැන් කෘදන්ත ගැන සලකා බලමු. කෘදන්තවල ද නිමිත අනිමිත භේදය සාමාන්‍ය පරිදි ම පවතී.
මා ඒ ගැන ඔහුගෙන් අසන විට ඔහු සිනාසෙනවා පමණි.
මෙහි අසන , සිනාසෙනවා යන අනිමිත කෘදන්ත යෙදෙන්නේ නැවත නැවත් සිදු වූවක් බැවිනි.
වේගයෙන් දුවන ඔහු ගේ කකුළ ගලක පැටලුණි.
මෙහි දී දුවන අතරතුරේ සිදුවූවක් කියැවෙන බැවින් දුවන ලෙස අනිමිතය යෙදී ඇත.
වේගයෙන් දිවූ ඔහු බසයට නැග ගත්තේ ය.
මෙහි සිද්ධි එකකට පසු එකක් සිදු වූ දේ බැවින් නිමිතය යෙදී ඇත.
මේ සමඟ ම සිංහල භාෂාවේ කාල භේදයක් නොමැති බවත් ඇත්තේ වෙනත් භේදයක් බවත් දක්වන ලිපි පෙළ නිමා වේ. මින් ඉදිරියට ලියැවෙන ලිපි කිහිපයෙහි සඳහන් වනු ඇත්තේ සිංහල භාෂාවේ මෙයින් ගත හඳුනා ගත හැකි ගුණාංගත් මගේ මේ අදහසට එල්ල වූ විවේචන කිහිපයකට පිළිතුරුත් ය.
- තමලු මලිත්ත පියදිගම
පෙර ලිපියට
මේ තවත් උදාහරණයකි.
" හේ උමතුව මෙන් ඔබට මොබට යන්නටත් ඈත මෑත බලන්නටත් වූවේ ය. ළඟ ගමේ රන් කරුවා නුදුරු තැනෙක තණ කපයි. "
යන්න ම,
" හේ උමතුව මෙන් ඔබට මොබට යන්නටත් ඈත මෑත බලන්නටත් වූවේ ය. ළඟ ගමේ රන් කරුවා නුදුරු තැනෙක තණ කපමින් සිටියි "
ලෙස ලිවිය හැකි ය.
මෙසේ ප්‍රතිස්ථාපනය කළ හැක්කේ අනිමිත ක්‍රියාවල පළමුවෙනි අවස්ථාව පමණි. අන් අවස්ථා ප්‍රතිස්ථාපනය කළ නො හැකි ය.
දැන් කෘදන්ත ගැන සලකා බලමු. කෘදන්තවල ද නිමිත අනිමිත භේදය සාමාන්‍ය පරිදි ම පවතී.
මා ඒ ගැන ඔහුගෙන් අසන විට ඔහු සිනාසෙනවා පමණි.
මෙහි අසන , සිනාසෙනවා යන අනිමිත කෘදන්ත යෙදෙන්නේ නැවත නැවත් සිදු වූවක් බැවිනි.
වේගයෙන් දුවන ඔහු ගේ කකුළ ගලක පැටලුණි.
මෙහි දී දුවන අතරතුරේ සිදුවූවක් කියැවෙන බැවින් දුවන ලෙස අනිමිතය යෙදී ඇත.
වේගයෙන් දිවූ ඔහු බසයට නැග ගත්තේ ය.
මෙහි සිද්ධි එකකට පසු එකක් සිදු වූ දේ බැවින් නිමිතය යෙදී ඇත.
මේ සමඟ ම සිංහල භාෂාවේ කාල භේදයක් නොමැති බවත් ඇත්තේ වෙනත් භේදයක් බවත් දක්වන ලිපි පෙළ නිමා වේ. මින් ඉදිරියට ලියැවෙන ලිපි කිහිපයෙහි සඳහන් වනු ඇත්තේ සිංහල භාෂාවේ මෙයින් ගත හඳුනා ගත හැකි ගුණාංගත් මගේ මේ අදහසට එල්ල වූ විවේචන කිහිපයකට පිළිතුරුත් ය.
- තමලු මලිත්ත පියදිගම
පෙර ලිපියට
No comments:
Post a Comment